Raymond Dupont gelauwerd op het college (2013)
door Eric Van Huffelen
Op vrijdag 27 september ll. werd onze ere-voorzitter Raymond Dupont (62EC) tijdens de pedagogische studiedag door de school in de bloemetjes gezet ter gelegenheid van zijn "tweede pensionering", na meer dan vijftig jaar trouwe dienst aan de oud-leerlingenbond. Ziehier een ingekorte versie van de lofrede van directeur Eric Van Huffelen.
Graag wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om even Raymond Dupont (62EC) in de bloemetjes te zetten en oprecht te danken voor de vele jaren trouwe dienst als voorzitter van onze OLB. Jullie weten wellicht wel dat hij einde vorig schooljaar zijn mandaat heeft neergelegd en de fakkel heeft doorgegeven. Na een carrière van 51 jaar ononderbroken voorzitterschap. 51 jaar! Ik heb nog niet één politicus in de discussies rond pensioenleeftijd dit getal horen naar voor schuiven als suggestie voor een volledige loopbaan!
Jullie weten dat Raymond behoorde tot de eerste lichting van 12 afgestudeerden aan ons college. Broeder Gysels sprak meteen Raymond aan om voorzitter te worden van een nieuw orgaan, met name OLSIJABE. De OLB is dus gesticht op 10 mei 1962… terwijl de eerste lichting pas eind juni ’62 afzwaaide! Een OLB dus terwijl er nog geen oud-leerlingen waren!
Hij werd ook meteen redacteur van het nieuwsblad dat vanaf het tweede nummer omgedoopt zou worden tot ons alom gekende "Het Beertje". Ik zou ook kunnen zeggen "hoofdredacteur" maar dat is dan als een generaal zonder voetvolk… Raymond nam immers het overgrote deel van de ruim 1700 blz. van de 315 nummers onder zijn voorzitterschap voor zijn rekening.
De eerste nummers van het Beertje zijn nu trouwens gedigitaliseerd en het loont echt de moeite eens naar de site van de OLB te gaan om in de oude nummers te lezen. Die eerste nummers zijn echt het blaadje van en voor een hechte vriendengroep met veel ruimte voor kolder ook al luidt het onderschrift wat zwaarwichtig: "sociaal, cultureel, economisch, wiskundig, politiek, pedagogisch , literair, sportief, historisch en schoon oud-leerlingentijdschrift". Vooral die toevoeging “schoon” treft me. Echt iets voor Raymond. Al moet ik zeggen, Raymond, dat me wel het hippe, progressieve en polyglotte gebezigde taaltje opviel. Het is duidelijk dat als je doorheen de jaargangen van Het Beertje wandelt, je niet enkel de evolutie van een vereniging maar ook meteen de ontwikkeling van haar voorzitter kan volgen.
De oud-leerlingenbond evolueerde van een hechte vriendengroep naar een grote organisatie, maar die feestelijke dimensie is altijd wel aanwezig gebleven in onze OLB. Naast de abituriëntendagen, kleinkunst- en instuifavonden, jubileum- en lustrumvieringen, verdienen de legendarische mosselavonden een bijzondere vermelding. Die gingen door van 23/10/1981 tot in 2004: een oerdegelijke Vlaamse formule voor een gezellig samenzijn… terwijl Raymond zelf helemaal geen mosselen lust! Zelfverloochening ten voordele van de goede zaak! Het is duidelijk: Raymond is toch nog een telg van die generatie die lijden ook onder de deugden catalogiseerde.
Beste Raymond, vanuit de school willen wij jou hartelijk danken voor al die energie die je in die 51 jaren besteed hebt aan onze goede zaak. Het rendement daarvan is niet te meten of te vatten in cijfers en grafieken. Maar het is daarom niet minder reëel. Hier moeten we niet meten om te weten. Onze hartelijke dank ook aan jouw trouwe secondant tijdens vele van die 51 jaren, Dirk Knaepkens (81WA).
Concluderend: het gewone buitengewoon. Die lijfspreuk kennen we allen. Maar is voorzitterschap van een OLB een gewone zaak? Natuurlijk niet. Is een voorzitterschap van 51 jaar van om het even welke vereniging een gewone zaak? Natuurlijk niet. Is de taakinvulling van een voorzitterschap door dienstbaarheid een gewone zaak? Natuurlijk niet. Is een verdienste zoals ik die kort geschetst heb, wegwuiven onder de noemer gewoon, gewoon? Natuurlijk niet. Daarom Raymond: voor jou een variant op onze lijfspreuk: buitengewoon buitengewoon.