In memoriam: Jan Uydens (1929-2023)
Jan Uydens heeft de respectabele leeftijd van 93 jaar mogen bereiken. Vele oud-leerlingen en oud-leraars hebben hem uiteraard nooit gekend. Hij was echter een van de belangrijkste pioniers die onze school mee heeft opgebouwd van een kleine broedersschool tot wat het college tot op vandaag geworden is.
Hij is hier zijn SJB-loopbaan in 1955 begonnen in een school zonder aangepaste ruimte en uitrusting voor zijn vak. We volgden onze turnlessen in gewone schoolkledij, echter wel met turnpantoffels. De turnlessen gingen door op de speelplaats. Bij slecht weer kregen we in ons klaslokaal theoretische lessen over verschillende sporten en over de spieren en gewrichten die bij beweging belangrijk zijn.
Gelukkig volgden er betere tijden: met de bouw van de turn-en feestzaal langs de Zwanen-straat kwamen er ook turntoestellen. Wat een weelde ! In die tijd kende men vooral het Zweedse turnen, aangevuld met het aanleren van sprongen over bok en paard, van oefe-ningen aan de sportramen e.d. én ook sport zoals voetbal, basketbal, volleybal… Onder-tussen werd ook het turnuniform ingevoerd. Tijdens de jaren vijftig-zestig groeide onze school explosief. Er kwam de “kleine turnzaal” in het vroeger magazijn van aannemer Toon Geens. Vandaar de naam gebouw “Toon”.
Jan Uydens was een strenge en zeer plichtsbewuste leraar. Het turnuniform moest elke les perfect in orde zijn. Hij eiste van zijn leerlingen – ook van slechte turners zoals ondergete-kende – dat ze allen hun uiterste best deden. Hij zag zeer goed wie zich wél wilde inspannen en wie er niet voldoende moeite voor deed.
Zelf eiste hij ook veel discipline voor zichzelf. Met veel idealisme nam hij ook andere taken op zich, zoals extra zanglessen voor de eucharistische vieringen. Toen er basketpalen op de verschillende speelplaatsen verschenen, kwam hij tijdens zijn vrije tijd extra naar school om de lijnen op de grond te schilderen.
Gedurende zijn SJB-loopbaan heeft hij – zoals vele collega’s - de school grondig zien evolueren. De kleine gemeenschap van broeders en paters breidde snel uit met nieuwe collega’s en leerlingen. In de groei en geschiedenis van onze school heeft hij, samen met de andere pioniers, een zeer belangrijk aandeel gehad.
De tweejaarlijkse turnfeesten met als naam: “Ritmica”, brachten - na de nodige repetities -tijdens de opvoering op zondagnamiddag vele ouders naar de school, waar zij hun zoon, en later ook hun dochter, aan het werk konden zien.. Ritmica was er niet voor de keurturners; de oefeningen waren ontworpen voor een niveau dat alle leerlingen moesten aankunnen. Ouders en familie genoten van een afwisselend, gedisciplineerd en kleurrijk spektakel met aangepaste muziek, met verschillende toestellen en/of hulpmiddelen en vlaggen. Jan kreeg hierbij de waardevolle medewerking van collega’s turn- en andere leraars, zowel van de middelbare als van de lagere school. Niet alle leerlingen deden enthousiast mee, want deelnemen was verplicht. Zij beseften echter niet allemaal dat de Ritmica-feesten veel deugd deden aan het imago van onze jonge en groeiende school.
We zouden in deze nagedachtenis nog vele bladzijden over hem kunnen vullen. Maar we willen wel eindigen met een merkwaardigheid. Zijn zoon Luc (oud-leerling) was eveneens leraar lichamelijke opvoeding op onze school van 1 september 1982 tot 30 mei 2001 en zijn dochter Greet gaf hier les aan de meisjes van 1 september 1983 tot 31 augustus 1993. Op die manier werden de lessen lichamelijke opvoeding tijdens deze periode gegeven door drie leden van hetzelfde gezin: vader, zoon en dochter Uydens.
Jan ging met pensioen op 1 oktober 1989. Onlangs liet zijn dochter Greet ons weten dat haar vader ondertussen al langer met pensioen was dan de duur van zijn loopbaan. De laatste jaren was hij ziek en hij is uiteindelijk op 93-jarige leeftijd overleden.
Raymond Dupont (62EC) in Het Beertje nr. 355 (juni 2023)