Zilver voor de oud-leerlingenbond (1962-87)

De stichtingsvergadering van onze oud-leerlingenbond had plaats op 10 mei 1962 in het klaslokaal dat boven de ex-kwestuur was geïnstalleerd.

Voor het eerst ging een lichting afgestudeerden het college verlaten met het humaniora-getuigschrift op zak. Het was duidelijk de bedoeling van de stichters om, na zes jaren samenwerken en samenleven de gesmede banden van menselijke verhoudingen in stand te houden.

Vijfentwintig jaar later mogen we vaststellen dat we daar niet onaardig in geslaagd zijn. Dit verklaren aan de hand van een geschiedkundig overzicht gaan we trachten te doen in het beloofde boek: "75 jaar S.J.B.". Hieraan wordt nog steeds ijverig gewerkt.

Wij danken bij dit zilveren O.L.B.-jubileum zeer graag alle oud-leerlingen die hebben meegewerkt. En dat zijn er velen! Zeer graag noemen we hierbij iedereen die zich ooit heeft ingezet in het bestuur, ook in de moeilijke tijden. Wij danken alle leerkrachten die de oud-leerlingenbond hun sympathie hebben toegedragen. Wij danken de drie directeurs die ons onvoorwaardelijk hebben gesteund met raad en daad.

Piëteitsvolle herdenkingen en uitbundige feesten hebben sinds de stichting vele oud-leerlingen terug samengebracht. Ook tijdens de talloze klasbijeenkomsten werden vele herinneringen terug levend. Sportieve ontmoetingen en gezellig tafelen, maar ook de kerst- en nieuwjaarsrecepties waren uitstekende kansen om mensen van vroeger terug te zien. Mensen die allemaal "S.J.B.-Westmalle" in hun curriculum vitae schrijven. De "familie" van 1.200 afgestudeerden heeft een gemeenschappelijk S.J.B.-verleden. Ieder van ons kreeg van ongeveer dezelfde leerkrachten les. Ieder van ons ontving een opvoeding volgens dezelfde principes. En dat voel je!

En we kunnen er niet naast dat de S.J.B.-tijd een onuitwisbare invloed op ons leven heeft gehad. Zowel voor de oud-leerling die thans fungeert als diensthoofd, als geneesheer, als ingenieur, als student, als bediende, als arbeider,... Akkoord, de meegekregen wetenschap en opvoeding kende zijn hoogten en laagten (waar niet?). Zo kent ook heel ons leven zijn ups en downs. Wij kunnen ons echter niet van de indruk ontdoen dat voor een verpletterende meerderheid van oud-leerlingen die S.J.B.-tijd een duidelijk positieve ervaring is geweest.

Nu op dit moment de stichters van onze oud-leerlingenbond de eerste (?) tekenen van de komende vergrijzing beginnen te vertonen, menen wij dat de tijd rijp is voor bredere aanpak.

Ons oud-leerlingenwerk mag niet uitsluitend beperkt blijven tot enkele nostalgische bijeenkomsten, hoe goed en hoe gezellig deze ook mogen zijn. Ons lijkt een zekere vorm van VORMINGSWERK nog een belangrijke taak voor een oud-leerlingenbond. Niet direct iets om terug op de S.J.B.-schoolbanken te gaan zitten (die plaatsen zijn al lang door anderen ingenomen!) maar wij dachten eerder aan een eigentijdse manier van vrijwillige verdere vorming en informatie. Het zou goed zijn als we hiervoor de handen in mekaar zouden steken met de andere oud-leerlingenbonden van onze scholengemeenschap (Maris Stella, Mariagaarde, Immaculata en V.T.I.-Zandhoven). Meer dan een jaar geleden hebben we, met hetzelfde doel, reeds schriftelijk contact met hen opgenomen. Heel dit voorstel zal tijdens de komende bestuursvergaderingen verder toegelicht worden.

Het zou een mooie wending zijn als wij, op weg van een kwart eeuw naar een halve eeuw bestaan, onze werking zouden kunnen aanvullen met "naschoolse" vorming. Een enige gelegenheid om onze wetenschap en opvoeding, verworven op S.J.B., te mogen verzilveren. Dat past op dit zilveren O.L.B.-jubileum.

Een persoonlijk woord van dank wil ik tenslotte richten aan allen die sinds de stichting hun steentje hebben bijgedragen bij de werking van onze vereniging. Zij allen hebben geholpen mij dit werk zo aangenaam te maken. Het genoegen dat ik heb beleefd aan de ontelbare brieven, persoonlijke contacten en samenwerking in onvervangbaar, onbetaalbaar.

25 jaar oud-leerlingenbond in een 75-jarig college!

Wij danken de Heer dit allemaal te mogen meemaken. Dat hij ons college moge zegenen en ons allen de genade geve ons werk edelmoedig verder te zetten.

Raymond Dupont (62EC), voorzitter, in Het Beertje nr. 167 (mei 1987)