Zestig jaar geleden... een anekdote (2014)

St. Jan Berchmans, schooljaar 1951-52. Ik wil iets vertellen over Br. Geuens.

Hij gaf wiskunde in de studiezaal. Zijn stem galmde met een neusklank, de wiskunde kwam met schokjes, iedere keer onderbroken door korte stiltes. Zo sprak hij nu eenmaal. Ineens zei iemand heel duidelijk : 'Wil ik er nu eens 'ne goede laten vliegen?' Iedereen had dat gehoord en keek stomverbaasd naar de snoodaard die zoiets durfde te zeggen tijdens een stilte. En het was juist iemand van wie je dat absoluut niet zou verwachten, de braafste jongen van allemaal. Maar VLAM daar was hij al: schel en scheurend hard in die studiezaal! De dader dook schokkend onmiddellijk met zijn kop in een boekentas. Ge moet niet vragen, héél de klas schaterde het uit!! Alleen de Geuns niet. Met een opgerichte regel in de hand, zijn arm verticaal omhoog, keek hij streng heen en weer van op zijn verhoog. Iedereen schudde van het lachen. Het werd alleen maar erger terwijl de Geuns daar onbewogen stond. Maar oh oh wee! Eérst zag je hoe zijn kin stilaan begon te trillen, dan kwam er zelfs een spaarzame glimlach op zijn lippen. Toen kon ook hij het niet langer meer houden. Zijn gezicht veranderde in een brede glimlach, zijn arm ging omlaag. Heel de klas bulderde het uit terwijl bij Br. Geuens zijn buik schudde van de pret. Hoelang dat zo bleef duren weet ik niet meer, maar op een gegeven moment deed Br.Geuns zijn arm terug omhoog, de regel in zijn hand verticaal opgericht, zijn gezicht opnieuw in een strenge plooi. Hij sloeg met zijn beruchte regel éénmaal kort en beslist op de lessenaar. Bij toverslag werd alles plots muisstil. Het was over!

Jan Vervoort in Het Beertje nr. 320 (september 2014)

Met toestemming van de auteur overgenomen van de Facebook-pagina "Ge zijt van Westmalle als…". Een aanbevolen pagina voor iedereen die met nostalgie terugdenkt aan de "goede oude tijd"!