In memoriam: Nest en Michel (1968)
door OLB SJB Malle
Even tragisch als onverwacht was het nieuws dat ons over Nest en Michel (Ernest Tilman (65EC) en Jozef Tilman (64EC)) bereikte op de tweede Kerstdag. Natuurlijk herinneren we ons alles nog goed, want zoiets kunnen wij niet gemakkelijk vergeten.
Even tragisch als onverwacht is het feit dat zovele oud-leerlingen én leraars diep geschokt waren door het gebeuren in Brive (Zuid-Frankrijk).
Dat is het meest tragische van alles: twee jonge mensenlevens werden vroegtijdig afgebroken. Twee van onze vrienden!
Wij herinneren ons nog zéér goed het ogenblik toen Michel na een heel lange tijd eindelijk nog eens terug op 't college belandde. Heel veel genoegen deed het hem enkele van zijn vroegere leraars nog eens terug te zien en nog meer genoegen deed het hem toen wij hem onze oud-leerlingenbond leerden kennen. Prompt aanvaardde hij later met veel genoegen onze uitnodiging voor de lustrumviering. Het kontakt dat toen met vele vrienden opnieuw werd opgenomen, is slechts van korte duur kunnen zijn.
Door de meesten misschien beter gekend is Ernest. Ook indien we geen klasgenoot van hem waren, hadden we ruimschoots de gelegenheid hem te leren kennen: als basketbalspeler, als toneelakteur, als sekretaris van de filmklub, als vriend.
Persoonlijk herinneren wij ons Ernest nog toen hij een heel klein rolletje meespeelde in 'Henny Van Weesp'. Wij geloven niet dat Nest nadien nog één toneelstuk gemist heeft. In zijn tijd was hij zowat de beste speler van 't kollege. Zijn verzorgde uitspraak, als hoofdakteur in haast alle stukken, mocht voor velen als voorbeeld dienen.
Later, toen Nest oud-leerling geworden was, zijn we nog meerdere keren met hem in kontakt geweest. Vooral onze "besprekingen" tussen de bond en de filmklub blijven we ons nog goed herinneren. Op dat ogenblik deelden we mekaars mening niet, maar mede dank zij zijn rustig doorzicht brachten we het een weinig later tot een eerste samewerking. Daarbij is het helaas gebleven, want West is niet meer.
Nest is niet meer, Michel is niet meer. Het verlies is veel meer dan twee oud-leerlingen. Wij verliezen vrienden. Twee jonge mannen met een lange en beloftevolle toekomst voor zich. Hun jonge leven zal eeuwig jong blijven.
Een gebeurtenis als deze geeft ons vaak de indruk dat het leven onrechtvaardig schijnt te zijn: waarom nu precies dié twee! Waarom hebben wij het voorrecht ons leven verder te mogen uitbouwen. Waarom wij wel? Waarom zij niet?
Misschien heeft de Heer de bedoeling gehad hen uit te kiezen om onze voorsprekers te zijn bij Hem. In het raam van de grote vriendenkring, die onze bond is, zijn zij misschien uitgekozen om ons allen af te vaardigen in het Rijk van de Vader. Als onze vrienden zijn zij ons misschien voorgegaan om voor ons de weg te effenen.
Beste Nest en Michel. Jullie heengaan heeft ons diep geschokt. Veel meer moeten we er niet over vertellen, U weet dat genoeg. Wij blijven jullie echter in ons hart dragen, jullie vergeten doen we niet! Moge het offer dat jullie gebracht hebben steun en genade schenken aan jullie zwaargetroffen familie en aan jullie vrienden.
De Oud-Leerlingen van St.-Jan Berchmanskollege