In memoriam: dhr. Jef Steylaerts (2015)

door

Jef Steylaerts begon zijn loopbaan op het college in 1963 of 1964. Aanvankelijk gaf hij zaterdagvoormiddag (!) de lessen Nederlands dictie in de hoogste twee of drie jaren secundair onderwijs in de feestzaal/turnzaal (omwille van de grote ruimte en de akoestiek). Zo bracht hij vele leerlingen de kunst van het gesproken woord bij: correcte uitspraak van het Nederlands en intonatie. Zeg maar: "woordkunst".

Broeder directeur J. Gysels hechtte zeer groot belang aan het goede taalgebruik. Daarom stimuleerde hij ook het schooltoneel. Zo organiseerde het college begin jaren zestig vorige eeuw reeds een aantal opvoeringen schooltoneel onder regie van oud-leraar Joris Nollet (†) met de hulp van broeder Theo Delang (†). Daarna werd Jef Steylaerts, gediplomeerd dictieleraar en regisseur, ingeschakeld als vaste regisseur voor het jaarlijks schooltoneel. Het niveau steeg zienderogen en er werden naast leerlingen ook leraars ingeschakeld (o.a. Frans Derkinderen, Mark Van Bavel, Felix Van Dijck...). Jef Steylaerts kon het ook zeer goed vinden met leraar Nederlands Leo Geerts (†), die zelf de tekst van een hoogstaand toneelstuk had geschreven. De toneelopvoeringen werden onbetwiste hoogdagen in het college.

Onder impuls van de regisseur werd in de feestzaal een (voor dié tijd!) professionele lichtinstallatie met lichtorgel geïnstalleerd. Mede door de affiches waarin de toneelopvoeringen werden aangekondigd in Westmalle én buurtgemeenten kreeg het beginnend college een grotere bekendheid.

Toen om diverse redenen de afzonderlijke lessen Nederlands dictie wegvielen, bleef Jef Steylaerts een graag gezien oud-collega. De genegenheid was wederzijds. Meer en meer hadden we hem leren kennen als een groot cultuurkenner en -liefhebber. De verantwoordelijke leraars van de Romereis zagen hem maar al te graag meereizen. Hij was er een uitstekende gids en gaf uitleg en duiding met zeer grote deskundigheid. Toen hij wat minder goed te been werd, namen de respectievelijke leraars klassieke talen Wilfried Verhaert (†), Leo Van der Heyden (†), Fons Goos... deze taken over.

Voor Jef Steylaerts was het aantal beschikbare lesuren op onze school om organisatorische redenen zeer beperkt. Maar zijn naschoolse inzet voor toneel (met o.a. het grootse spektakelstuk "Mallemolen") en zijn taak als professionele gids tijdens de Romereizen, maakten van hem een onvergetelijk belangrijke figuur uit de pioniersjaren van het college. Ondanks zijn uitgebreide kennis en zijn vele talenten bleef hij een eenvoudig mens, vriendelijk en gedienstig voor iedereen.

De ganse collegegemeenschap van vroeger en nu is dan ook de grootste dankbaarheid verschuldigd aan deze unieke (oud-)leraar. De uitvaartliturgie had plaats op 11 april te Beerse.

Raymond Dupont in Het Beertje nr. 323 (juni 2015)


Ego Flos

Ik ben een blomme
en bloeie vóór uwe oogen,
geweldig zonnelicht,
dat, eeuwig onontaard,
mij, nietig schepselken,
in ’t leven wilt gedoogen
en, na dit leven, mij
het eeuwig leven spaart.

Ik ben een blomme
en doe des morgens open,
des avonds toe mijn blad,
om beurtelings, nadien,
wanneer gij, zonne, zult,
heropgestaan, mij nopen,
te ontwaken nog eens of
mijn hoofd den slaap te biên. (…)

Laat alles zijn
voorbij, gedaan, verleden,
dat afscheid tusschen ons
en diepe kloven spant;
laat morgen, avond, al
dat heenmoet henentreden
laat uw oneindig licht
mij zien, in 't Vaderland!

Dan zal ik vóór . . .
o neen, niet vóór uwe oogen
maar naast u, nevens u,
maar in u bloeien zaan;
zoo gij mij, schepselken,
in 't leven wilt gedoogen;
zoo in uw eeuwig licht
me gij laat binnengaan!

Guido Gezelle

(Voorgelezen tijdens de uitvaart van J. Steylaerts.)