Een bekende schoolverlater: de heer Joris Nollet (1999)

De heer Joris Nollet was enkele jaren voor Frans Derkinderen naar het college gekomen. Zijn eerste lessen op SJB mocht hij geven aan de klas waar ondergetekende deel van uitmaakte. Hij deed zijn werk zo goed dat zijn eerste lesonderwerp "literair-esthetische-theorie" mij nog altijd herinneringen doet oproepen aan jamben en kwatrijnen. Omdat hij afkomstig was van West-Vlaanderen (of had je dat nog niet gehoord?) logeerde hij zijn eerste jaren op het college en werkte mee in het internaat. Ja, want toen reeds konden de Broeders (de jongsten reeds in de mid-life) jonge medewerkers gebruiken.

Het was ook in die periode dat de heer Joris Nollet zich ontpopte als... toneelregisseur! Twee toneelstukken werden gerepeteerd op de slaapzaal internaat en opgevoerd in de oude parochiezaal van Westmalle: "Tarcitius in Moskou" en "Henny van Weesp". Tweemaal trotseerde de debutant-regisseur enkele tegenslagen: eerst moest "Tarcitius in Moskou" uitgesteld worden naar aanleiding van het overlijden van Pater Cassenaer. Toen de uitgestelde opvoering dan toch doorging, waren we nog druk het derde bedrijf aan het instuderen, toen de toeschouwers al binnenkwamen voor de "première". Bij "Henny van Weesp" ging er ook iets mis, zodat Broeder Delang (een all-round-talent!) even moest inspringen. Maar we haalden het en de toeschouwers waren tweemaal verbaasd over zó veel talent bij de broederkens. "Wat ze daar toch allemaal leren, wat ze daar toch allemaal kunnen", madam!

Zoals bij praktisch alle "leraars-pioniers" toonde hij een grote bedrijvigheid buiten de lesuren: denk maar aan het versieren van de speelplaats waar de turnfeesten werden georganiseerd, enz.

Wij zijn de heer Nollet zeer dankbaar om zijn lessen: misschien eerder sober maar wel bijzonder leerrijk en doeltreffend. De oud-leerlingen wensen hem nog veel moed en sterkte in zijn ziekte.

Raymond Dupont in Het Beertje nr. 255 (januari 1999)