De stille (witte) mars (1996)

Wij kennen helaas allemaal de afschuwelijke misdaden die einde augustus in ons land aan het licht kwamen. Geen enkel zinnig mens bleef onverschillig voor zoveel ondenkbaar kwaad. Terwijl een aantal bandieten in de cel zitten, en er hopelijk voor altijd zullen blijven, werden een aantal grove tekortkomingen en blunders van politie, rijkswacht en gerecht bekend. Wij moeten erkennen dat iedereen fouten kan maken, maar in de zaak van de verdwenen en vermoorde meisjes schijnt het falen van de verantwoordelijken echt niet meer aanvaardbaar.

Zoals op alle middelbare scholen, zitten ook op SJB leeftijdgenoten van de betreurde en vermiste slachtoffers. Vanzelfsprekend volgen ook onze SJB-leerlingen van nabij de evolutie van de gebeurtenissen na de aanhouding van een aantal échte schurken. Toen het Hof van Cassatie het bewuste dossier uit handen nam van de inmiddels gewaardeerde onderzoeksrechter (al dan niet met reden, al dan niet uit voorzichtigheid in verband met het proces dat later moet volgen) begonnen in ons land de protesten aan te groeien... tot op donderdagmiddag 17 oktober jl. enkele honderden leerlingen uit andere scholen SJB tijdens het begin van de middagpauze onder escorte van rijkswacht en politie binnenvielen en de SJB-ers aanspoorden om mee de straat op te gaan. Omdat het zeer duidelijk om een niet-georganiseerde en zeker een niet gedisciplineerde massa ging besloot de directie dat onze leerlingen de school niet mochten verlaten. Na het forceren van de poort aan de Holstraat ging toch een aantal leerlingen (16 %) mee met de betogers. In de loop van de namiddag werden de namen van de ontbrekende leerlingen zorgvuldig genoteerd. Wie tegen het bevel van de directie in tóch de school verlaat, onttrekt zich ook aan elke verantwoordelijkheid van de school, en is bovendien onwettig afwezig. Dat kan verregaande gevolgen hebben!

Vrijdagvoormiddag 18 oktober kwamen geruchten dat vanuit Oostmalle een nieuwe betoging op komst was, met opnieuw de bedoeling leerlingen van SJB en Mariagaarde mee te lokken. De SJB-leerlingen werd nog eens zeer duidelijk meegedeeld dat het onwettig verlaten van de school ernstige gevolgen kan hebben. De Oostmalse betogers gingen de speelplaats op, liepen door de gangen, klopten op deuren en ramen van de klassen en spoorden op meestal zeer onorthodoxe wijze de leerlingen aan om mee te gaan. Op het randje af van geweld. Het was wel speeltijd, maar de SJB-ers bleven ter plaatse. Teleurgesteld omdat de SJB-leerlingen het verbod om mee te gaan betogen opvolgden, verlieten de Oostmalse betogers morrend het college... Kwaad op ondermeer de directie natuurlijk.

Het is zeer betreurenswaardig dat een ondoordachte en niet-georganiseerde optocht zelfs gesteund werd door leraars uit andere scholen. Als verantwoordelijke opvoeders moesten ze meer verstand hebben... Anderzijds is het zeer prijzenswaardig dat de SJB-directie voet bij stuk hield en zijn verantwoordelijkheid 100% opnam. De leerlingen die donderdagnamiddag de school hadden verlaten kregen - naast een brief naar hun ouders - de opdracht in een brief aan de directeur de redenen van hun deelneming aan de verboden betoging uit te leggen.

Wij gaan ervan uit dat enkele uurtjes les ontlopen niet de enige reden was. De onvrede bij de leeftijdsgenten van de gefolterde meisjes zit zeer diep. Daarom besloten de directies van Mariagaarde en SJB aan de leerlingen toelating te geven voor het organiseren van een "Westmalse Witte Mars" op dinsdag na de optocht in Brussel. In samenspraak met de plaatselijke ordediensten werd een vast-afgesproken parcours gevolgd. Bijna tweeduizend leerlingen - met witte balonnen, vlaggen en T-shirts hielden een waardige stille witte mars door Westmalle. In het VTM-nieuws kon men zien dat Westmalle het óók netjes kan... Waardig in het teken van de nagedachtenis van de betreurde slachtoffers van misdadige lustgevoelens.

Wij vragen ons af of de betogers in Brussel, in Westmalle en op vele andere plaatsen niet alleen het gerecht en de politieke verantwoordelijken op de korrel genomen hebben. De jeugd beseft dat de werking van het gerecht dringend efficiënter moet georganiseerd worden. We moeten daarbij beseffen dat geen enkele wet, geen enkel reglement voldoende effect zal hebben als ze niet in eer en geweten worden toegepast en uitgevoerd. Wij vrezen dat er altijd wel eens een politieman of -vrouw zal zijn die wat te veel door de vingers ziet. Er zullen wellicht altijd leraars zijn die hun werk niet goed doen. Er zal altijd wel eens een rechter falen. En aan de laatste vergissing van een dokter zijn we spijtig genoeg ook niet toe. En tussen alle arbeiders en bedienden zal je steeds mensen aantreffen die hun verantwoordelijkheid 100%, 90%, 80% en minder opnemen. Er zullen steeds profiteurs zijn. Want geld is macht.

De allereerste schuldigen zijn de bandieten: zij die gevangen zitten en de vele anderen die nog los lopen. Wij moeten ons verzetten tegen de slechteriken, tegen het kwaad in de wereld. En hoe beoordelen wij bv. de onverantwoordelijke autobestuurders die jaarlijks zoveel kinderen en volwassenen doden in het verkeer? Die doden hadden ook kunnen vermeden worden. En hoe beoordelen wij afnemers van pornofilms ? Wat te denken over TV-stations die al die erotiek de wereld insturen? Wat te denken over populaire moppentappers die zelfs niet de minste schroom meer hebben om op TV moppen te tappen in de geweldige sfeer van onderbroekenhumor?

Laten we hopen dat het schandaal-Dutroux en co één belangrijke positieve kant zal hebben: het dringend herwaarderen van morele waarden. Enkele jaren geleden was er in ons nationaal parlement applaus omdat ongeboren leven eindelijk straffeloos mocht vermoord worden. Men is recht op weg om nu ook euthanasie wettelijk toelaatbaar te maken... Gelukkig is men gaan inzien dat geboren leven misbruiken en vermoorden nog altijd een verschrikkelijk groot kwaad is. Seksualiteit is veel te waardevol om er al te lichtzinnig mee om te springen, zoals vele moderne maatschappij-hervormers voorhouden. Het krijgen en keurig opvoeden van kinderen is de mooiste opdracht die man en vrouw in handen krijgen. Wij moeten dringend werk maken om de lat der morele waarden terug een heel stuk hoger te leggen. Zou de christelijke leer in het evangelie ons hier niet opnieuw een handje kunnen helpen? Eerlijkheid, waarheid, trouw, respect, hulpvaardigheid, Zijn niet alleen waarden die enkel van politiekers kunnen verwacht worden.

Raymond Dupont in Het Beertje nr. 241 (november 1996)