Broederlijk Delen (1985)

Vanaf de tijd dat de traditionele vastenbeleving (geen snoep, geen vlees op woensdag en vrijdag, veel gebed, biecht en eucharistie) stilaan voor een deel ging plaatsmaken voor een meer innerlijke en persoonlijke vastenbeleving, en men meer het accent ging leggen op Broederlijk Delen, is ook op S.J.B.-Malle op dat gebied veel veranderd.

In de beginjaren van Broederlijk Delen (25 jaar geleden, ook een "jubileum") werd op zeer ludieke manieren alles aangewend wat geld kon opbrengen: auto's poetsen, sportontmoetingen, kwissen, tentoonstellingen, verkoop per opbod,... De honger in de wereld trachtte men zelfs te verhelpen met de opbrengst van een hot-dog kraam... Maar het geld kwam er zeker... en dan nog voor het goede doel!

Met al dat vrolijke kermisachtige gedoe (zonder hiermee kritiek te willen uitoefenen op de zeer goedbedoelde en uitgevoerde acties) ging de informatie wat in de mist. Daaraan werd spoedig verholpen met folders, informatie-avonden, enz., teneinde de leerlingen beter te motiveren. Maar informatie zonder geld... daar zijn ze in de derde wereld ook niet veel mee!

Enkele jaren geleden werd een "startdag Broederlijk Delen" ingevoerd met als doel de leerlingen te sensibiliseren voor het project en zijn problematiek. En om financies bijeen te krijgen organiseerde men een HONGERMAAL (vroeger met rijst, nu met broed) en een aangepaste Eucharistieviering.

Daarnaast ging men op SPONSORTOCHT: een voettocht van ongeveer 25km, waarbij de deelnemers aan familie, vrienden en kennissen vragen per gestapte km een bedrag te willen geven voor Broederlijk Delen.

Tenslotte is er ook de PAPIERSLAG: bij het schrijven van dit verslagje werd de organiserende klas (6Ec) dagelijks overrompeld en moest de ene container na de andere besteld worden om proppensvol weer heel wat geld voor Broederlijk Delen op te brengen.

Raymond Dupont in Het Beertje nr. 145 (maart 1985)