Portret van een oud-leerling (2024)

door

Oud-leerling Philippe Vanparys (71WB) werd geboren op 2 december 1952 in Kitega, Burundi. Op de leeftijd van 10 jaar keerde hij met zijn ouders terug naar België. Als kind van kolonialen had hij een grote leerachterstand opgelopen waardoor hij het niet gemakkelijk heeft gehad om zijn humaniorastudies af te maken. Hij is het Sint-Jan Berchmanscollege en zijn lesgevers (o.a. de heren Van Bavel en Hofkens) nog altijd dankbaar voor de goede zorgen die hij mocht ontvangen bij het afmaken van zijn humaniorastudies.

Daarna heeft hij het diploma van licentiaat in de wetenschappen, groep biologie, gehaald aan de RUG, en vervolgens een doctoraat aan de UCL. Dat was in die tijd niet evident,  omdat een aantal UCL professoren de perikelen rond Leuven Vlaams hadden meegemaakt. Hij is vervolgens een tiental jaar docent geweest aan de KUL.

Vervolgens maakte hij de overstap naar de privésector, en richtte bij Janssen Pharmaceutica (Beerse) drie nieuwe afdelingen op voor niet-klinische ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen.

Eerst startte hij een afdeling voor genetische toxicologie. In 1990 richtte hij een laboratorium op voor in vitro toxicologie, dat zich richtte op de ontwikkeling van alternatieve methoden om het gebruik van proefdieren in toxicologisch onderzoek te vervangen en verminderen. In 2005 heeft hij op vraag van het management, als “Senior Director Mechanistic Toxicology”, een afdeling Mechanistische Toxicologie opgezet om stoffen die levertoxiciteit induceren, vroegtijdig te elimineren.

Na zijn vrijwillig vertrek bij Janssen Pharmaceutica in 2008, heeft hij achtereenvolgens nog twee consulting bedrijven opgestart, nl. ALTOXICON bvba en GENTOXICON bvba.

Twee jaar geleden heeft hij GENTOXICON bvba geliquideerd en geniet hij van een welverdiend pensioen. Nog steeds geeft hij advies aan bedrijven en sporadisch doceert hij nog een cursus.

Uit: Het Beertje nr. 358 (februari 2024)