In memoriam: Guy Hermans (LG83) 1965-1989

Er gebeuren soms dingen die niet zouden mogen gebeuren. Je wil soms iets vertellen waar geen woorden voor zijn. Zo iets overkwam onze oud-leerling Guy Hermans uit Vlimmeren, van de retorica 6LG 1982-1983.

Na zijn humaniora op ons college studeerde hij Toegepaste Economische Wetenschappen aan de Ufsia te Antwerpen. Hij deed zijn legerdienst en ging daarna nog verder studeren aan de universiteit van Leuven. Daar behaalde hij op 10 juli van dit jaar de felbegeerde graad van Master of Business Administration. Op 13 juli zou hij een werkcontract ondertekenen bij een groot Antwerps bedrijf. Voor volgend jaar had hij trouwplannen... Op 12 juli maakte een bijzonder tragisch verkeersongeval een brutaal einde aan een zo beloftevol leven, aan zoveel verwachtingen, aan zoveel dromen. Zoiets had niet mogen gebeuren.

Slechts zelden kom je een leerling tegen in wie zoveel gaven en verdiensten zo ruim en evenwichtig aanwezig zijn. Begaafdheid en werkkracht, levenslust en ernst, plichtsbesef en zin voor humor, hadden van Guy dé student gemaakt die hij geworden was. Zijn geloof in het leven, zijn brede vriendschap en zijn gezonde sportiviteit hadden van hem ook een volwassen man gemaakt. De grote dankbaarheid tegenover zijn ouders sierde de zoon, in wie zoveel verwachtingen waren gesteld. Guy had alles gekregen en verworven om, met Kristel, in het volle leven te stappen.

Guy is in Het Leven gestapt. Té plots. Té onverwacht, té ongelegen. Wie kon het geloven? Wie kon het aanvaarden? Wij weten dat wij hier "geen blijvende stad bewonen". Wij willen geloven dat ons aller bestemming ligt in "de Eeuwige Stad". Toch kunnen wij op zo'n ogenblikken niet verder komen dan bij Jezus' Goede-Vrijdag-woorden: "Mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?"

Nu wij op deze sombere najaarsdagen allen hebben herdacht, die ons zijn voorgegaan, leggen wij de herfstbloemen voor wie de zomer nog moest beginnen.

In ons houden wij een dankbare herinnering levend aan Guy Hermans: een grote zoon, een groot student, een groot mens.

L. Van der Heyden in Het Beertje nr. 190 (oktober 1989)