In memoriam: Aloïs Kuyps (66EC)

"NOOIT EN HEEFT EEN UUR MET U
ME EEN ENKLEN STOND VERDROTEN "

Met deze zin van Guido Gezelle wil ik terugdenken aan Aloïs, omdat hij een blij en optimistisch type was, net zoals zijn oud-leraar, de heer Louis De Busser.

Zijn aanstekelijke guitigheid was voor mij on vele anderen een reden te meer om graag naar school te komen, en als dit al eens niet was, dan werden we wel opgebeurd door zijn lach en zijn diepe vreugde in en om het leven.

Als S. J. B. een dierbare plaats inneemt in zijn leven, dan is dit mee te danken aan zijn gave van mededeelzame vreugde, die zeker haar plaats kreeg van onze toenmalige directeur, Broeder J. Gysels .

Dank je, Alois, dat jij hartstochtelijk en intens van je levenskracht hebt willen delen, sportief en zonder maat.

En dit is meer dan een dankbare herinnering: het is een levend beeld, dat inspireert om dit "schone geschenk" met ons mee te dragen en ervan te leven.

Want nu hij dit zelf niet meer kan, moeten wij dit doen, als we zijn nagedachtenis oprecht in ere willen houden.

Daarom had ik hem graag uitgenodigd voor de viering van ons twintig jaar oud-leerling zijn, maar ik weet dat hij ons naar elkaar en naar onze schooljaren zal doen terugkijken zoals hij dat kon: met ogen van vriendschap.

"ER MOET EEN WIJDERE WERELD BESTAAN "
(P. Snoeck - Tabula rasa)

Guy Vermaercke (66EC) in Het Beertje nr. 145 (maart 1985)